Terapia powinna umożliwić klientowi dostęp do wczesnych bolesnych doświadczeń związanych z przywiązaniem i relacjami oraz rozpoznanie, w jaki sposób mogły one doprowadzić do zniekształceń percepcyjnych, sztywnych reprezentacji siebie i destrukcyjnych relacji w teraźniejszości (Brisch, 2012).
Plotka (2011, s. 4) opisuje „Adult Attachment Interview (AAI) jako metodę klasyfikacji obecnego stanu umysłu w odniesieniu do przywiązania u osób dorosłych”.
Wywiad na temat przywiązania dorosłych (Adult Attachment Interview)
Adult Attachment Interview (AAI) został początkowo stworzony do celów badawczych, ale obecnie stanowi stałą część interpretacji stylów przywiązania w terapii (Brisch, 2012).
Seria pytań służy do zbadania wczesnych wspomnień osoby dorosłej dotyczących przywiązania oraz jej obecnych strategii przetwarzania informacji i uczuć.
Poniższe 10 pytań jest fragmentem protokołu AAI (zmodyfikowanego z George i in., 1985: Brisch, 2012):
Aby pomóc mi się zorientować, czy mógłbyś mi podać, kto był w twojej najbliższej rodzinie i gdzie mieszkałeś?
Zaczynając od najwcześniejszych wspomnień, czy może Pan/Pani opisać swoje relacje z rodzicami lub opiekunami?
Jakie zwroty lub przymiotniki przychodzą Ci na myśl?
Z którym z rodziców czułeś się najbliżej? I jak myślisz, dlaczego tak było?
Co robiłeś w dzieciństwie, kiedy byłeś zdenerwowany? Do kogo byś poszedł?
Czy możesz opisać swoje pierwsze wspomnienie rozłąki z rodzicami?
Czy jako dziecko czułeś się kiedykolwiek odrzucony?
Czy twoi rodzice kiedykolwiek ci grozili?
Jak myślisz, jak Twoje wczesne doświadczenia mogły wpłynąć na Ciebie w dorosłym życiu?
Jak myślisz, dlaczego twoi rodzice zachowywali się tak, jak się zachowywali?
Powyższe pytania nie są kompletne, ale stanowią próbkę AAI.
Wywiad dotyczący stylu przywiązania
Inne podejście, znane jako Attachment Style Interview (ASI), wykorzystuje podejście psychologii społecznej do oceny przywiązania i obecnego stylu przywiązania jednostki.
ASI jest wywiadem częściowo ustrukturyzowanym, zwykle trwającym 90 minut, w którym nie zadaje się z góry określonych pytań, a zamiast tego otwarcie bada (Bifulco i in., 2008; Centre for Abuse and Trauma Studies, n.d.):
Aktualne bieżące wsparcie ze strony obecnego partnera
Aktualne stałe wsparcie ze strony bliskich powierników
Aktualna zdolność do tworzenia i utrzymywania związków
Aktualne uogólnione nastawienie do przywiązania
Ogólny styl przywiązania
